Hallo, ik ben een oud huis. Sommige mensen zeggen dat ik mooi en historisch ben, maar anderen zeggen dat ik eng ben. Sommige mensen zeggen dat ik oud en tochtig ben en dat ik afgebroken moet worden en opnieuw moet beginnen. Als ik dit hoor, word ik bang en denk ik aan alle herinneringen die ik heb en hoeveel werk het gekost heeft om mij op te bouwen. Jarenlang ben ik iemands huis geweest en soms is het enige wat we kunnen doen, mensen eraan herinneren dat we er nog steeds zijn en dat we er nog steeds toe doen. Ik weet dat niet iedereen van me zal houden, maar ik moet leven zoals ik graag wil leven. Ik ga tenslotte niet snel weg!